در حین جراحی پزشک معالج داخل و عمق زخم را بطور کامل بررسی میکند. اگر بریدگی تاندون ناقص بوده و کمتر از 50 درصد کلفتی تاندو بریده شده باشد لبه بریدگی را صاف میکند تا به بافت های اطراف گیر نکند و در صورتیکه بریدگی بیش از 50 درصد باشد آنرا میدوزد.

دوختن تاندون فلکسور عمل جراحی بسیار مهم و دقیقی است بخصوص وقتی که بریدگی تاندون ها در ناحیه دوم کف دست باشد.

ناحیه دوم یا زون دوم کف دست به ناحیه ای اطلاق میشود که از وسط بند میانی هر انگشت شروع شده و تا مفصل متاکارپوفالانژیال همان انگشت یعنی حدودا یک سوم دیستال کف دست امتداد میابد. در ناحیه دوم تاندون های فلکسور از زیر پولی های مهمی عبور میکنند و اگر ترمیم جراحی آنها با کوچکترین خطایی همراه باشد ممکن است نتیجه درمان رضایت بخش نباشد.

همچنین در درمان بریدگی تاندون ها در این ناحیه انگشتانی که تاندون های آنها صدمه دیده اند باید تحت نظر یک فیزیوتراپ مجرب و با روش های مخصوصی حرکت داده شوند تا تاندون های ترمیم شده به یکدیگر و یا به پولی ها نچسبند.

اگر بریدگی تاندون ها در منطقه دوم باشد و بیمار بعد از 3-2 هفته دیر برای درمان مراجعه کند امکان ترمیم مستقیم دو سر تاندون وجود نداشته و پزشک معالج مجبور میشود تا از روش های پیچیده تری مانند پیوند تاندون استفده کند. در این موارد در صورتی که پولی ها هم آسیب شدید دیده باشند پزشک معالج مجبور میشود تا در یک مرحله پولی را ترمیم کند و پس از سه ماه با عمل جراحی دوم پیوند تاندونی را انجام دهد.

مسلما نتایج این اعمال جراحی تاخیری به خوبی جراحی هایی که بلافاصله بعد از پارگی تاندون انجام میشود نیستند پس ترمیم تاندون های فلکسور بخصوص در ناحیه دوم باید هر چه زودتر انجام شوند.

نکته مهم اینست که هر زخمی هر چند کوچک و حتی اگر به اندازه چند میلیمتر باشد میتواند به قدر کافی عمقی باشد بطوریکه بتواند به تاندون های فلکسور انگشت آسیب وارد کند. بیماری که دچار زخم سطح کفی انگشت و کف دست میشود نباید به سهولت از آن بگذرد و یا عدم حرکت انگشت را به حساب درد ناشی از زخم بگذارد و حتی اگر حرکات انگشت طبیعی هم باشد باید برای معاینه به پزشک مراجعه کند.

تاندون های فلکسور یا خم کننده انگشتان دست با دو مکانیسم آسیب میبینند.