تزریق چربی چیست؟
پیوند چربی یا تزریق چربی عبارتست از انتقال سلول های چربی از موضعی که دارای حجم چربی زیادی است به قسمتی از بدن که لایه چربی زیر پوستی تحلیل رفته است. در این انتقال، چربی اضافه از نقاطی مانند شکم ، پهلو ،ران ، پشت و یا قسمت داخلی زانو را به سایر نقاط مثل صورت ، دست و سایر نقاط بدن که دارای فرو رفتگی و یا ناهمواری است مثل جای جوش ،محل عمل جراحی قبلی و محل ضربه قبلی انتقال می یابد.این انتقال می تواند به کل صورت انجام شود و یا اینکه بطور جداگانه برای لب ، زیر چشم ها، گونه ها ، چانه، شقیقه ها و خط خنده انجام شود . دو لایه چربی در زیر پوست صورت وجود دارد که لایه عمقی اطراف عضلات صورت را گرفته است و با افزایش سن تحلیل نمی رود. لایه بیرونی که سطحی تر است با افزایش سن تحلیل رفته و این منجر به عمیق شدن چروک های صورت و شل شدن پوست صورت می شود. در نتیجه ابرو ها پایین آمده ، پوست ناحیه گونه شل شده و با فشار به خط لبخند زاویه بین دو خط خنده که در حالت جوانی منفرجه است کاهش یافته حاده می شود. حالت صورت در میانسالی شبیه به یک بادکنک است که کمی از باد آن خارج شده است و چنانچه مجددا باد در آن دمیده شود سطح آن صاف و برجسته می شود.
ماندگاری تزریق چربی چقدر است؟
بطور طبیعی بعد از تزریق چربی حجم اولیه بافت چربی کاهش می یابد که این کاهش از یک فرد به فرد دیگر متفاوت است و قابل پیش بینی نیست ولی بر اساس تحقیقات منتشر شده بطور متوسط بعد از ۱۶ ماه ۶۸ درصد از حجم اولیه چربی کاهش می یابد با این حال ۳۲ درصد باقی مانده تا مدت های طولانی ( تا یک دهه ) ماندگاری داشته و برای تثبیت و افزایش مجدد حجم تزریق چربی ۶ تا ۱۲ ماه بعد انجام می شود. بعلاوه با تزریق بیشتر از حد مورد نیاز over-correction در هر موضع می توان حجم دهی مطلوب را بدست آورد. از آنجا که سلول های چربی حساس هستند حین انتقال ممکن است دچار آسیب شوند که بجای ساکشن مکانیکی استفاده از مکش دستی به کمتر شدن آسیب به سلول های چربی کمک می کند. محل تزریق بر روی ماندگاری تاثیر زیادی دارد بطوریکه در نواحی متحرک مثل لب و خط خنده دوام کوتاه تری نسبت به نواحی ثابت مثل زیر چشم ، پیشانی، پشت دست و گونه دارد. از آنجا که شبکه عروقی در اطراف بافت چربی تزریق شده بعد از ۴۸ ساعت شکل می گیرد برای دسترسی سریع تر اکسیژن و مواد غذایی ، بافت چربی در مقادیر اندک تزریق می شود( ۰٫۱ میلی لیتر در هر تزریق) و بعلاوه با استفاده از کانولای غیر نوک تیز تونل های متعدد و موازی در موضع ایجاد شده و سپس تزریق در این کانال ها انجام می شود بدین ترتیب امکان تغذیه بافت چربی از طریق انتشار مواد مغذی فراهم می شود و نهایتا درصد ماندگاری چربی بیشتر می شود.
تزریق چربی یا ژل
در روش تزریق چربی یک نوع پیوند اتولوگ انجام می شود بعبارت دیگر سلول های چربی دهنده از خود فرد گرفته شده و به خود فرد پیوند می شود بنابراین احتمال ایجاد واکنش های حساسیتی و آلرژی که در پروتز و تزریق ژل وجود دارد در تزریق چربی منتفی است. بعلاوه بافت چربی غنی از سلول های بنیادی است که علاوه بر پر کردن صورت موجب افزایش کیفیت ، قوام و رنگ پوست آن ناحیه می شود. بنابراین تزریق چربی یک روش کم عارضه و مطمئن برای جوانسازی ، برجسته سازی و لیفتینگ پوست می باشد. بدلیل پیشرفته شدن طریقه تزریق چربی در سال های اخیر این عمل با روش بی حسی موضعی و بطور سرپایی انجام می شود و احتیاج به بستری شدن نداشته و از روز بعد فرد می تواند کارهای روزمره خود را انجام دهد.
عوارض تزریق چربی
درد ، تورم و کبودی در محل تزریق و ناحیه برداشت چربی وجود دارد که ظرف چند روز بطور خود بخود برطرف می شود. استفاده از کمپرس یخ در ۲۴ ساعت اول و حوله گرم ۲۴ ساعت بعد از تزریق به کاهش ورم کمک میکند. برای کاهش تورم و جلوگیری از تجمع مایعات در ناحیه دهنده چربی پوشیدن گن بمدت ۲ هفته در طول روز توصیه می شود .بدلیل استفاده از اپی نفرین در محلول تامیسنت عروق خونی منقبض شده و احتمال خونریزی کاهش می یابد. برای جلوگیری از خون ریزی بمدت دو هفته قبل از عمل مصرف آسپرین و سایر داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی قطع می شود. آمبولی چربی عارضه دیگر است که بسیار نادر است ولی با استفاده از کانولاهای غیر نوک تیز عروق خونی سوراخ نشده و از کنار آنها عبور می کند و در نتیجه احتمال آمبولی چربی وجود ندارد.
معایب تزریق چربی
بسیاری از افرادی که کاندید تزریق چربی می شوند لاغر اندام هستند و چربی زیر پوستی در تمام نقاط بدن اندک می باشد و صورت لاغر آنها نشان دهنده کمی بافت چربی در کل بدن می باشد . در این افراد پیدا کردن بافت چربی مناسب برای تزریق چربی مشکل است و چنانچه نتوان از شکم و یا ران برای برداشت چربی استفاده کرد از ناحیه پهلوها برای این منظور استفاده می شود. نکته منفی دوم در روش تزریق چربی زمان بر بودن آن است و مواد تزریقی باید از بدن فرد گرفته شده و آماده تزریق شوند که بطور متوسط هر جلسه تزریق چربی ۳ ساعت زمان می برد. مورد بعد قیمت تزریق چربی می باشد که در مقایسه با تزریق ژل در حجم های کوچک مثلا یک یا دو میلی لیتر بیشتر از تزریق ژل است. ولی بدلیل ماندگاری طولانی در مقایسه با تزریق سالانه ژل در دراز مدت این روش مناسب تر و مقرون به صرفه تر است
طریقه تزریق چربی به صورت
برای جلوگیری از مسمومیت با لیدوکائین مصرف داروهایی که متابولیسم کبدی این ماده را کاهش می دهند از دوهفته قبل می بایست قطع شوند. داروهای خانواده بنزودیازپین ها( فلورازپام ، دیازپام ،آلپرازولام و….) سرترالین ، فلوکستین ،کاربامازپین ، سایمتدیدین ، مترونیدازول، ترفنادین ، بتا بلوکرها، کلاریترومایسین و…) از جمله این موارد هستند. مصرف آسپرین و سایر داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی دو هفته قبل از عمل می بایست قطع شوند. به منظور تسریع در روند ترمیم ناحیه عمل و پاسخ دهی بهتر به درمان دو هفته قبل از عمل مصرف سیگار می بایست قطع شود.آزمایش های لازم قبل از عمل شامل قند ناشتا ،تست بارداری و شمارش کامل خون و وضعیت عملکرد کبد می باشد. بعنوان پیشگیری از عفونت کپسول سفالکسین ۲۴ ساعت قبل از عمل شروع شده و تا ۶ روز بعد ادامه می یاید . در صورت حساسیت به پنی سیلین جایگزین مناسب اریترومایسین و یا سیپروفلوکساسین می باشد. در صورت اضطراب در بیمار قرص لورازپام قبل از عمل تجویز می شود چرا که لورازپام تنها بنزودیازپینی است که تاثیر ناچیزی بر روی متابولیسم کبدی لیدوکایین دارد. ناحیه دارای چربی اضافه با ماژیک در حالت ایستاده علامت گذاری می شود چون در حالت دراز کش تعیین وسعت بافت چربی بسیار مشکل است.
آیا تزریق چربی درد دارد؟
از محلول تامیسنت برای بی حسی موضعی استفاده می شود که بعد از گذشت ۲۰ دقیقه موضع کاملا بی حس شده که می توان عمل را آغاز کرد.محلول تامیسنت ترکیب لیدوکائین ، اپی نفرین و سدیم بی کربنات می باشد که اضافه کردن تریامسینولون اختیاری می باشد. هرچند که بدلیل بالا رفتن ریسک عفونت بعد از عمل تمایل کمتری برای اضافه کردن این کورتیکو استروئید وجود دارد. غلظت لیدوکائین در محلول تامیسنت برای بیماران مختلف متفاوت می باشد که حداقل درصد آن ۰٫۰۵% می باشد که کمترین بی حسی را در موضع ایجاد کرده و شانس مسمومیت با لیدوکائین در این غلظت بسیار کم می باشد با این وجود برای بیمارانی که آستانه تحمل به درد پایین تری دارند غلظت های بالاتر ( ۰٫۱ % یا ۰٫۰۷۵%) توصیه می شود. اپی نفرین علاوه بر انقباض عروقی و کاهش خونریزی در موضع عمل ، به افزایش زمان تاثیر لیدوکائین کمک کرده و از پخش سریع آن در بدن و بروز مسمومیت جلوگیری می نماید. از آنجا که لیدوکائین PH اسیدی دارد و در زمان تزریق درد شدیدی ایجاد می کند ، اضافه کردن سدیم بی کربنات موجب خنثی شدن محلول تامیسنت شده و درد زمان تزریق کاهش می یابد.
بهترین مکان برای برداشت چربی ناحیه شکم می باشد اگر چربی در این ناحیه کافی نبود می توان از نقاط دیگر مثل ران ها ، پشت و پهلوها استفاده کرد. حدود ۴۰ تا ۱۰۰ میلی لیتر چربی از موضع خارج شده که پس از خالص کردن ۱۸ تا۵۰ میلی لیتر چربی خالص استحصال می شود. پس از برداشت چربی محلول لیدوکائین و خون که برای سلول های چربی سمی هستند شسته شده و خالص می شوند و آماده تزریق می شوند. برای هموار کردن موضع بعد از تزریق ماساژ خشن می تواند به از دست رفتن سلول های حساس چربی منجر شود.:
مراقبت های بعد از تزریق چربی
استفاده از گن برای ترمیم سریع تر ناحیه بمدت ۲ تا ۴ هفته بخصوص در طول روز توصیه می شود. در صورت درد در محل از مسکن های معمولی استفاده می شود .و چنانچه ترشحات در محل ورود کانولا باشد باید بدون ماساژ ناحیه را ضد عفونی و پانسمان نمود. برای پیشگیری از عفونت داروی سفالکسین از روز قبل از عمل شروع شده و تا یک هفته ادامه می یابد.
تزریق چربی و بوتاکس
بدلیل تورم ایجاد شده در محل تزریق چربی بویژه در اطراف چشم انجام بوتاکس تا برطرف شدن کامل تورم در موضع و مشخص شدن حدود عضلات صورت می بایست به تاخیر بیافتد. بطور معمول ۴ هفته بعد تورم و التهاب بطور کامل از بین رفته و محل تثبیت شده است و امکان تزریق بوتاکس فراهم می شود. به هر حال منطقی تر این است که بوتاکس قبل از تزریق چربی انجام شود چرا که تاثیر این دو مکمل یکدیگر بوده و نتیجه درمان را بطور قابل توجهی افزایش می دهد.
تزریق چربی و پی ار پی
از آنجا که پی آر پی حاوی پلاکت با تراکم بالا می باشد و این پلاکت ها فاکتور رشد ترشح می کنند که در ماندگاری چربی تزریق شده تاثیر مثبتی دارد. بر اساس تحقیقات منتشر شده ترکیب سلول های چربی و prp به دوام بیشتر این سلول ها کمک کرده و در پذیرش بهتر این بافت در ناحیه جدید کمک می نماید. نسبت ترکیب چربی و پی ار پی متفاوت است ولی همواره درصد چربی بیشتر از چربی می باشد و می تواند ۲:۱ یا ۳:۱ و نهایتا ۵:۱ باشد.
تزریق چربی در جای جوش
اسکارهای آترفیک ناشی از جای جوش با روش های متعددی درمان می شوند و تزریق چربی اولین گزینه برای درمان آن نیست. با این وجود بدلیل وجود سلول های بنیادی در چربی یک جوانسازی و ترمیم در بافت اسکار و پوست آن منطقه ایجاد می شود که ارتباطی با تاثیر پرکنندگی آن ندارد. این تزریق در قسمت های سطحی تر انجام شده و برای افرادی که از روش های دیگر درمان جای جوش نتیجه نگرفته اند توصیه می شود.
تزریق چربی به دست
پشت دست در حالت عادی دارای مقداری چربی در ناحیه زیر پوستی است که تاندون ها و عروق را می پوشاند و ظاهری پر به دست می دهد. با افزایش سن این لایه چربی زیر پوستی تحلیل رفته در نتیجه تاندون های پشت دست برجسته شده و عروق نمایان شده و رنگ آبی آن ها تیره
تر شده و چروک های آن عمیق تر می شود. تزریق چربی در ناحیه پشت دست راه حل درمان آتروفی در این ناحیه می باشد.
موارد منع تزریق چربی چیست؟
۱- مشکلات انعقادی خون ( مصرف داروهای ضد انعقاد ، هموفیلی و…) ۲- اختلالات متابولیسم چربی ۳- بیماری های شدید داخلی ۴- عفونت حاد یا نارسایی ارگان های داخلی ۵- سابقه ترومبوز وریدهای عمقی پاDVT و یا آمبولی ریوی ۶- بیماران لاغر۷- ضعف در سیستم ایمنی( دیابت کنترل نشده) ۸- بیماری عروق کرونر ۹- HIV