تزریق چربی
از دست دادن حجم صورت یکی از عوارض جانبی پیر شدن است. با افزایش سن، سلول‌های چربی در صورت از بین می‌روند. در نتیجه‌ی آن ظاهری خسته‌تر و پیرتر ایجاد می‌شود. حجم صورت به دلیل عوامل مختلفی از بین می‌رود که از جمله‌ی آن نازک شدن پوست است. آسیب در اثر نور خورشید منجر به فرایندی به نام الاستوسیس می‌گردد که در آن پوست لطافت خود را از دست داده و کلاژن موجود در پوست شروع به تجزیه شدن می‌کند. چربی صورت منقبض شده و گونه‌ها و نواحی زیر چشم تهی می‌شوند. استخوان‌های صورت همچنین شروع به لاغر و کوچک شدن می‌کنند، بنابراین تکیه‌گاه کمتری برای ساختارهای صورت وجود خواهد داشت. انتقال چربی صورت نتایج ماندگاری به همراه خواهد داشت که شامل ظاهری پُرتر و جوان‌تر می‌باشد.
کاندیدهای تزریق چربی
هر کسی که حجم، پُری و یا طراوت صورت خود را در اثر پیر شدن از دست داده باشد، می‌تواند از مزایای تزریق چربی بهره‌مند شود. این ویژگی اساساً در برگیرنده‌ی هر شخصی می‌باشد.
نواحی که می‌توانند از تزریق چربی بهره‌مند شوند
روش‌های تزریق چربی را می‌توان در هر ناحیه‌ای از بدن استفاده کرد، اما صورت شایع‌ترین محل برای انجام این عمل زیبایی است. نواحی که غالباً این عمل در آنها انجام می‌گیرد شامل تورفتگی‌های زیر چشمان (ناودان اشک) که سبب ایجاد سایه و حلقه‌های تیره می‌شود، گونه‌های افتاده، زیر ابروهای افتاده، امتداد خط فک و لب‌ها می‌باشد.
تزریق چربی همچنین می‌تواند موجب بهبود ظاهر جای زخم‌ها و گودی‌های ناشی از مصدومیت یا جراحی قبلی گردد. عدم تقارن و تناسب‌های موجود در صورت که در زمان تولد وجود داشته‌اند و یا در طول زمان ایجاد شده‌اند نیز با این روش قابل بهبود هستند.
تفاوت بین پرکننده‌ها و انتقال چربی
ژل‌های قابل تزریق از مواد زیست‌سازگاری ساخته شده‌اند که از بدن خود شما گرفته نشده‌اند. انواع مختلفی از ژل‌های قابل تزریق وجود دارند که دارای خصوصیات متفاوتی بوده و نتایج مدت زمان ماندگاری آنها متغیر است. متداول‌ترین پرکننده‌های استفاده شده از اسید هیالورونیک ساخته شده‌اند. روش‌های تزریق ژل به صورت سرپایی انجام شده و دوران نقاهت بسیار کمی نیاز دارد.
در تزریق چربی از چربی بدن خود شما استفاده می‌شود تا حجم ناحیه‌ی دیگری از بدن را افزایش دهد. خطر حساسیت به علت استفاده از چربی خودتان از بین می‌رود. این سلول‌های چربی متعلق به خودتان بوده و می‌توانند بطور نامحدود در محل دیگری از بدن به حیات خود ادامه دهند.
مدت زمان انجام روش تزریق چربی
سلول‌های چربی که زنده می‌مانند قادرند بطور نامحدوده در محل جدید دوام داشته باشند. بعد از درمان، درصد سلول‌های چربی که زنده می‌مانند متفاوت است. تحقیقات نشان می‌دهد که ۵۰ تا ۹۰ درصد از چربی تزریق شده بعد از گذشت سه ماه باقی می‌ماند. عوامل متعددی وجود دارند که بر مقدار چربی جذب شده توسط بدن تاثیر می‌گذارند که شامل نوع روش برداشت، روش به کار گرفتن چربی، نحوه‌ی تزریق، متابولیسم و چگونگی بهبودی شما است.
فرایند تزریق چربی
تزریق چربی در صورت یک روش جراحی است که در آن از فرایندی با حداقل تهاجم استفاده می‌گردد:
۱- بی‌حسی: یک مایع بی‌حسی موضعی برای بی‌حس کردن ناحیه‌ی اهداکننده که چربی به ملایمت از آنجا برداشت می‌گردد، استفاده می‌شود. این بی‌حس کننده، مایع تامی‌سنت نامیده شده که ایمن‌ترین و جدیدترین شکل از مینی‌لیپوساکشن می‌باشد. این مایع متشکل از سالین (آب شور) همراه با مقادیر کمی از لیدوکائین (برای بی‌حسی) و اپی‌نفرین (برای جلوگیری از خونریزی) است.
۲- بازیابی چربی: روش مینی‌لیپوساکشن برای برداشت ملایم و با دقت چربی از بخش دیگری از بدن شما از جمله دور کمر یا اطراف ناف استفاده می‌شود. یک مکش با فشار پایین برای برداشت چربی مورد استفاده قرار می‌گیرد. فشار بالا (که در لیپوساکشن برای فرم‌دهی بدن استفاده می‌شود) می‌تواند بطور بالقوه سبب آسیب رساندن به سلول‌های چربی شود. دوره نقاهت و بهبودی بعد از برداشت چربی معمولاً شامل درد کم و تورم خفیف برای چند روز می‌باشد.
۳- پردازش چربی: چربی استخراج شده سپس با یک تطابق مناسب به منظور انتقال به صورت پردازش می‌شود تا در همان جلسه اجرا گردد. یک سانتریفیوژ مخصوص سلول‌های چربی را چرخانده و آنها را از روغن، سلول‌های قرمز خون و مایع بی‌حسی باقیمانده جدا می‌کند. سرعت سانتریفیوژ مهم می‌باشد، اگر بسیار سریع باشد، سلول‌های چربی ممکن است آسیب ببینند. اگر بسیار کند باشد نیز چربی به اندازه کافی تغلیظ و خالص نمی‌شود. سلول‌های چربی که به این صورت در سانتریفیوژ تفکیک شده‌اند، متراکم‌تر بوده و نرخ بقای بالاتری خواهند داشت. روغن و سلول‌های قرمز خون می‌توانند سبب التهاب شده و ممکن است از موفقیت کلی روش جلوگیری کنند. این اجزا زمانی برداشت می‌شوند که سیستم کاملاً بسته است و بنابراین این روش استریل بوده و هیچ عامل خارجی نمی‌تواند بر زنده ماندن این چربی‌ها تاثیر بگذارد. سایر روش‌های پردازش چربی نیز موفقیت‌آمیز هستند از جمله استفاده از فیلترهای مخصوص.
۴- تزریق چربی: سرنگ‌های کوچک همراه با کانول‌های مخصوص تزریق مورد استفاده قرار می‌گیرند تا بطور بسیار ظریف سلول‌های چربی را در تمام لایه‌های صورت و به مقدار بسیار اندک در هر زمان هدایت کنند. این روش تحت عنوان تزریق چربی ساختاری شناخته می‌شود. هر یک از سلول‌های چربی می‌توانند منبع خوبی از خون را برای افزایش بقای خود نگه دارند و چربی نیز موجب اضافه شدن تکیه‌گاه و حجم به نواحی مورد نظر صورت از جمله گونه‌ها، زیر چشم‌ها، گیج‌گاه، ابروها و غیره می‌گردد. یک جراح مجرب با دقت و بصورت تدریجی چربی را اضافه می‌کند تا نتیجه‌ای طبیعی حاصل شود. در نواحی از صورت با پوست نازک، چربی بصورت عمیق کار گذاشته می‌شود تا از بروز توده‌های مشهود جلوگیری شود.
بهبودی پس از تزریق چربی
تورم و کبودی بعد از تزریق چربی در صورت قابل انتظار هستند. این عوارض بویژه در یک تا دو هفته بعد از این عمل قابل توجه می‌باشند. معمولاً ناراحتی و درد خفیفی در هفته‌ی اول وجود دارد. بیماران معمولاً می‌توانند دو تا سه هفته پس از انجام این روش فعالیت‌های اجتماعی خود را از سر بگیرند. تزریق چربی را می‌توان بیشتر از یک بار انجام داد. بیماران ممکن است این عمل را به دلیل اینکه می‌خواهند پُری بیشتری در صورت خود پس از درمان اولیه داشته باشند، تکرار کنند.
تزریق چربی همراه با روش‌های دیگر
تزریق چربی در صورت می‌توانند مکمل سایر روش‌های جوان‌سازی صورت باشد. لیفت پوست صورت می‌تواند با تزریق چربی ترکیب شود تا ظاهری متوازن‌تر و طبیعی‌تر حاصل شود. تزریق ژل نیز در صورتی که قبلاً روش تزریق چربی را انجام داده‌اید، می‌تواند مورد استفاده قرار بگیرد.